Istnieje dziewięćdobrowolnych funduszy emerytalnych, w których można uczestniczyć w powiązaniu z IKZE. W czterech można uczestniczyć w powiązaniu z IKE. Ich dostawcami są powszechne towarzystwa emerytalne zarządzające od lat otwartymi funduszami emerytalnymi. DFE to w gruncie rzeczy fundusze inwestycyjne nabywające za oszczędności uczestników udziałowe i dłużne papiery udziałowe, głównie na polskim rynku kapitałowym. To mikroskopijna nisza – na koniec 2014 roku wartość ich aktywów wynosiła ok. 60 milionów złotych. W tym artykule podsumuję wszystkie IKZE i IKE z dobrowolnymi funduszami emerytalnymi i zaproponuję ich ranking.
To jest kolejna część przeglądu wszystkich umów o IKZE dostępnych w 2015 roku na rynku – kolejne będą zebrane pod tym odnośnikiem. Wcześniej omówiłem IKZE w PKO, PZU, Pekao, wszystkich bankach spółdzielczych i komercyjnych, Axa Życie, Nordea PTE, Altus TFI, Pramerica, PTE Pocztylion-Arka, Generali, Compensa, Nationale-Nederlanden, Aviva, MetLife, Allianz, domu maklerskim Millennium oraz innych domach maklerskich. Wcześniej opisałem wszystkie umowy o IKE – ich przegląd można znaleźć pod tym odnośnikiem.
Które IKE oraz IKZE z dobrowolnym funduszem emerytalnym jest najlepsze? Czym się różnią i czy warto w ten sposób oszczędzać w trzecim filarze na prywatną emeryturę?
Więcej o IKE i IKZE

Dostawcami usług powiązanych z indywidualnymi kontami zabezpieczenia emerytalnego i indywidualnymi kontami emerytalnymi mogą być:
1. towarzystwa funduszy inwestycyjnych (rejestr funduszy inwestycyjnych)
2. banki komercyjne i spółdzielcze (depozyty bankowe)
3. zakłady ubezpieczeń (ubezpieczenia na życie)
4. domy maklerskie (rachunek inwestycyjny)
5. powszechne towarzystwa emerytalne (dobrowolny fundusz emerytalny)
Decyzja o tym, w jakiej formie utrzymywać oszczędności na IKZE oraz IKE jest kluczowa. Zależy od niej między innymi, jakimi kosztami będą obarczone, na jakie ryzyka będą wystawione oraz na jakie stopy zwrotu właściciel rachunku będzie mógł realistycznie liczyć w krótkim i długim okresie. Więcej w tym praktycznym przewodniku.
Dobrowolne fundusze emerytalne prowadzi w chwili publikowania tego artykułu dziewięć powszechnych towarzystw emerytalnych. Wszystkie dostępne są w powiązaniu z IKZE, ale tylko cztery w powiązaniu z IKE (więcej o tym typie funduszy). Tak wygląda to na zestawieniu:
![]() |
Dane aktualne w październiku 2015 |
Ranking dobrowolnych funduszy emerytalnych IKZE i IKE
To będzie bardzo prosty ranking. Zdecydowałem się wziąć pod uwagę tylko dwa aspekty – opłaty (rozbite na opłatę za zarządzanie oraz opłatę od składek) oraz wyniki (rozbite na wyniki za 2013, 2014 oraz 2015 YTD do 30 września).
Łącznie do zdobycia było 50 punktów (20 w kategorii opłaty oraz 30 w kategorii wyniki). Rozumiem, że można chcieć inaczej rozłożyć akcenty. Dlatego w pierwszej części rankingu przedstawię jak najwięcej informacji, a dopiero na końcu zastosuję wobec nich punktację. W ten sposób każdy będzie mógł wyrobić sobie własne zdanie, jeśli osobiście inaczej rozłożyłby nacisk na różne cechy dobrowolnych funduszy emerytalnych.
Dobrowolne fundusze emerytalne – ogólne informacje
Wszystkie dobrowolne fundusze emerytalne są zarządzane zgodnie z elastyczną strategią aktywnej alokacji. Różnią się jednak maksymalnym zaangażowaniem w papiery udziałowe (o wyższej zmienności) i benchmarkiem (punktem odniesienia). Wartość aktywów dwóch z nich na koniec 2014 roku (DFE Generali i DFE Pocztylion Plus) nie przekroczyły 1 miliona złotych. Najwięcej (ok. 20 mln złotych) zgromadził w tym czasie DFE MetLife. Żadna z tych cech nie jest czynnikiem w ustalaniu kolejności w rankingu.
Opłaty – mechanizm i symulacja
Dwie najważniejszeopłaty dla klientów dobrowolnych funduszy emerytalnych to ciągłe opłaty za zarządzanie oraz jednorazowe opłaty od składek. Te pierwsze wynoszą przeciętnie ok. 2,5% wartości aktywów w skali roku. Najniższe opłaty stałe za zarządzanie pobierają DFE Nordea oraz DFE Nationale-Nederlanden – w obu przypadkach występuje jednak opłata zmienna za dobre wyniki.
![]() |
Dane aktualne w październiku 2015 |
Żeby lepiej porównaćopłaty od składek, postanowiłem sprawdzić, ile wyniesie ich łączna wartość przez 5 lat korzystania z dobrowolnego funduszu emerytalnego i wpłaceniu 25 tysięcy złotych (zakładam, trochę upraszczając, że co roku do DFE trafia 5 tysięcy złotych). W tej kategorii najbardziej przyjazny dla klienta jest DFE Nationale-Nederlanden (80zł opłaty przez cały okres trwania umowy).
Wyniki dobrowolnych funduszy emerytalnych od 2013
DFE istnieją od 2012 roku – to bardzo, ale to bardzo krótko. Nie minął nawet jeden duży cykl gospodarczy, więc ocenianie ich po wynikach może być trochę złudne. Z drugiej strony ostatnie trzy lata były na tyle wymagające dla inwestorów w Polsce, że z faktycznych osiągnięć w tym okresie można próbować wyciągać jakieś ostrożne wnioski. Tym bardziej że DFE kierują się strategią aktywnej alokacji, która promuje umiejętności elastycznego i dynamicznego zarządzania inwestycjami. Kto wypadł pod tym względem najlepiej?
Przyjrzyjmy się wynikom (przed opłatami od składek, po opłatach za zarządzanie) za 2013, 2014 oraz za 2015 do końca września. Nie udało mi się znaleźć wyników YTD za 2015 dobrowolnego funduszu emerytalnego Generali.
Wynikami (brutto) od początku istnienia wyróżniają się przede wszystkim DFE Nationale-Nederlanden, DFE PZU oraz DFE MetLife. Głównym źródłem ich przewagi jest ilość oraz jakość małych i średnich spółek, których akcje posiadają w portfelach.
Który dobrowolny fundusz emerytalny jest najlepszy – ranking
W rankingu brałem pod uwagę pięć aspektów – opłaty za zarządzanie, opłaty od składki, wyniki za 2013, wyniki za 2014 oraz wyniki za 2015 YTD. W każdym z nich przyznawałem 10 punktów dla DFE o najlepszych cechach (np. najniższe opłaty, najlepsze wyniki), o jeden punkt mniej następnemu w kolejności i tak dalej. Jeśli dwa lub więcej funduszy miało identyczne cechy – dostawały tyle samo punktów.
Zdecydowanym zwycięzcą mojego rankingu jest DFE Nationale-Nederlanden, który zdobył 42 na 50 możliwych punktów. Od początku istnienia osiąga fantastyczne wyniki i proponuje jedną z najprzyjaźniejszych struktur opłat w całej grupie.
Kolejne miejsca– z dużą stratą – zajmuje kilka funduszy z wynikiem 33-34 punktów. Są to DFE MetLife, DFE PZU, DFE PKO Bankowy, DFE Pekao Pioneer oraz DFE Nordea.
Ranking zamykają DFE Allianz (30 punktów), DFE Pocztylion Plus (26) oraz DFE Generali (21).
Czy warto oszczędzaćna emeryturę w trzecim filarze za pośrednictwem dobrowolnych funduszy emerytalnych? Moim zdaniem to interesujące rozwiązanie dla klientów poszukujących gotowego rozwiązania i tolerujących wysoką zmienność wyceny ich aktywów. Niektóre z funduszy (np. DFE Nationale-Nederlanden, DFE PZU czy DFE MetLife) osiągają bardzo atrakcyjne stopy zwrotu mino trudnych warunków na polskim rynku kapitałowym przez ostatnie kilka lat. Za większość z nich odpowiadają akcje małych i średnich spółek wybranych do portfela przez zarządzających.
Zniechęcają opłaty od składek (chyba tylko w DFE Nationale-Nederlanden na emocjonalnie znośnym poziomie), ale jeśli chodzi o opłaty za zarządzanie nie wydają się one wygórowane na tle detalicznych funduszy aktywnej alokacji czy absolutnej stopy zwrotu.
Zniechęcają opłaty od składek (chyba tylko w DFE Nationale-Nederlanden na emocjonalnie znośnym poziomie), ale jeśli chodzi o opłaty za zarządzanie nie wydają się one wygórowane na tle detalicznych funduszy aktywnej alokacji czy absolutnej stopy zwrotu.
Osobiście prowadzę swoje IKZE od 2012 roku w formie rachunku maklerskiego w domu maklerskim BDM (więcej o tym koncie), a IKE w formie rejestru funduszy inwestycyjnych w NN TFI (gdzie można założyć również bardzo dobre IKZE).
Tutaj znajdują się wszystkie omówienia umów IKZE w 2015, a tutaj znajduje się przegląd umów IKE w 2015.
Zapraszam do zapisywania się na bezpłatny, e-mailowy tygodnik Moja Przyszła Emerytura – co niedzielę podsumowanie tygodnia, zapowiedzi oraz coś ekstra.